Rozbiór!

Do napisania tego artykułu skłoniły mnie liczne rozmowy z Polakami o sytuacji w Polsce.
Wielu z państwa zdaje sobie sprawę, co dzieje się w naszej ojczyźnie, ale nie wiele ludzi tak naprawdę rozumie konsekwencję również cele kierunku i przyczyny anarchii oraz destrukcji  instytucji państwa, aby użyć ich jako narzędzia bezprawia, którą stosuje Junta 13 grudnia. Dlaczego Tusk tak naprawdę nie obawia się łamania prawa? Co sprawia, że ci ludzie czują się bezkarni w tym co robią z państwem polskim? Dlaczego konstytucja i przepisy prawa przestały obowiązywać i do czego tak naprawdę taki stan państwa prowadzi i jest konieczny? O co chodzi ludziom ekipy 13 grudnia i jakie cele im przyświecają w kontrze do bezprawia, jakie uprawia Junta 13 grudnia w kraju?
Czy zastanawia państwa, dlaczego kraje takie jak USA z administracją Bidena nie reagują na łamanie prawa w Polsce?
Czy nie dziwi państwa ukrywanie przez światowe media rzeczywistego przekazu wydarzeń, które mają miejsce w 38-milionowym dużym państwie w środku Europy?

Czy mamy do czynienia z nową Jałtą? Czy obecny proces stanowi część nowego rozdania i podział nowych stref wpływów na świecie?
Na te pytania należy sobie odpowiedzieć, jeżeli chcemy zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi i do czego to zmierza.

Dążenie do utworzenia federalnego państwa Europejskiego rozpoczęły się już dość dawno. Jest to proces, który rozpoczął się tuż po rozszerzeniu unii Europejskiej o Polskę i kraje Europy Środkowej. Początkiem zmian był traktat Lizboński, który został źle zanalizowany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Wiele środowisk patriotycznych ostrzegało przed przyjęciem traktatu, że jego zapisy mogą posłużyć do stopniowego odbierania państwom członkowskim suwerennych praw.
Przed odebraniem Polsce suwerenności miał nas chronić tak zwany mechanizm Joaniny, który w praktyce okazał się martwym nic nieznaczącym bublem prawnym.
Teoretycznie mechanizm z Joaniny dawał Polsce prawo blokowania niekorzystnych zmian przyjętych przez UE, jednakże zasady te szybko zostały zmienione, a państwo Polskie stopniowo jest pozbawiane suwerennych prerogatyw niepodległego państwa.

Czym był zapis z Joaniny?

Kompromis z Janiny (zwany też mechanizmem z Janiny) – porozumienie zawarte w 1994 roku w greckim mieście Janina przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, dotyczące sposobu głosowania w Radzie Unii Europejskiej po rozszerzeniu Unii w 1995 roku.

Kompromis (ogłoszony oficjalnie jako decyzja Rady z 29 marca 1994 r.) stanowił, że w wypadku, gdy uchwała Rady przegłosowana większością kwalifikowaną spotka się z opozycją dysponującą od 23 do 26 głosów ważonych (opozycja dysponująca liczbą co najmniej 27 głosów miała możliwość zablokowania decyzji Rady), Rada powinna uczynić wszystko, by uchwale zapewnić poparcie przynajmniej 68 głosów (zamiast wymaganych przez TWE 62 głosy).

Nieprzystąpienie Norwegii do UE spowodowało konieczność wniesienia poprawek do kompromisu. Został on znowelizowany decyzją Rady z 1 stycznia 1995 r. i w takiej wersji ostatecznie wszedł w życie. Do zastosowania postanowień kompromisu konieczna opozycja dysponująca 23 – 25 głosami. W takim wypadku powinna zostać osiągnięta większość 65 głosów.

Kompromis z Janiny został włączony do Traktatu amsterdamskiego w deklaracji nr 50. Obowiązywał do poszerzenia UE 1 maja 2004 roku.

Kwestia ta została ponownie poruszona w czasie negocjacji nad Traktatem Reformującym w dniach 21–27 czerwca 2007 roku. Nowa wersja kompromisu obowiązuje od 2014 roku i podobnie jak pierwszy kompromis z Janiny pozwala mniejszości krajów UE na podwyższenie wymogów dotyczących większości potrzebnej w procesie decyzyjnym do wydania aktu prawnego przez Radę. Jeśli grupie członków Rady nie wystarczy głosów do zablokowania określonej uchwały, mogą mimo to odwlekać podjęcie decyzji w tej sprawie. Warunkiem jest odpowiednia wielkość tej grupy (do 2017: kraje reprezentujące co najmniej 75% ludności lub 75% liczby państw niezbędnych do utworzenia mniejszości blokującej; od 2017: 55% ludności lub 55% liczby państw niezbędnych do utworzenia mniejszości blokującej). Projekt traktatu mówi o możliwości odwlekania podjęcia decyzji przez „rozsądny czas”.

W myśl tych ustaleń do 31 października 2014 roku w Radzie UE obowiązywał dotychczasowy system głosowania, przyjęty w tzw. Traktacie Nicejskim. Po tej dacie wprowadzony został nowy system głosowania podwójną większością (55% państw reprezentujących co najmniej 65% ludności Unii). Jednak do 31 marca 2017 roku każde państwo mogło zażądać powtórzenia danego głosowania zgodnie z nicejskim systemem głosów ważonych.

Tuskowi nie udało się zachować władzy po jego wyjeździe do Brukseli. Po straciła władzę w 2015r.
Warto pamiętać czym były poprzednie rządy D. Tuska w Polsce.

Chciałbym skłonić państwa do zastanowienia się nad przyczyną obecnych wydarzeń poprzez udostępnienie pewnego istotnego dokumentu, który został sygnowany w Pradze podczas spotkania pomiędzy ówczesną kanclerz  Niemiec Merkel a Manuelem Macron. Dokument stanowi zapis ustaleń, w co ma być przekształcona unia Europejska oraz jaką formę budowy nowej Europy będą forsowały Niemcy i Francja
Dokument został upubliczniony przez portal TVP.INFO, gdy jeszcze Telewizja Polska była wolnym medium bez komunistycznej cenzury.

Loading...

Taking too long?

Reload document

| Open in new tab

Pobierz dokument

Czy w istocie chodziło o demokrację? A może raczej o przygotowanie gruntu do wprowadzenia władzy, która dokona destrukcji państwa polskiego na rozkaz.
O jakiej praworządności możemy mówić, skoro w Polsce nie dokonano procesu dekomunizacji, a ławy sędziowskie obsadzone są wciąż przez sędziów z nadania przez okupacyjne władze PRL
LIsta postkomunistycznych sędziów w Polsce

Artykuł  będzie kontynuowany…